Volledig zijn

Het is oudjaarsdag, 2023 is bijna op. Het jaar is omgevlogen! Over een paar uur is het 2024, een leeg vel papier.

Er waren het afgelopen jaar bekende wegen en nieuwe stappen. Een persoonlijk verslagje van mijn jaar, vooral rond het schrijversleven:

Bekend en vertrouwd waren de schoolbezoeken die ik deed namens De Schoolschrijver en De Schrijverscentrale. Het blijft mooi om kinderen en leraren te ontmoeten en te inspireren.

Bekend terrein was mijn parttime baan als docent Frans op een middelbare school. Mooi werk, dat ik vaak met plezier deed en soms met moeite (vooral vanwege de mobieltjes in de klas).
Daarbij hoorde de voor mij bekende terugkerende twijfel of ik lesgeven en schrijven wel kan (en wil) combineren. Het lukt andere schrijvers ook, waarom vind ik het zo moeilijk? Dat soort vragen…
Tot Het Lot er schoon genoeg van kreeg en voor mij besliste: het tijdelijke contract werd niet verlengd. Mijn eigen beslissing was om niet opnieuw te solliciteren als docent Frans, en me de komende tijd (jaren?) te focussen op schrijven.
Dat is wat ik sinds de zomer heb gedaan, en het voelt als een nieuw begin…
Ik besef nu pas hoeveel energie het me heeft gekost om al die jaren het lesgeven en schrijven te combineren, en in allebei goed te willen zijn. Waardoor ik vaak hálf was.

Gelukkig waren er mooie, nieuwe stappen in mijn (best rare en hobbelige) carrière als schrijver:
– In juni verscheen mijn eerste boek bij uitgeverij Querido: Wonderpaard (in de serie Tijgerlezen).
– Ik schreef een kort verhaal voor een bundel van Querido in de serie Tijgerlezen (Tijgers lezen, verschijnt in mei 2024)
– Er verscheen een eerste vertaling van één van mijn boeken, en dan ook nog in het Frans: Le vent et nous, bij Alice Jeunesse. De prachtige vertaling is van Emmanuèle Sandron.
– Ik maakte een prentenboek bij uitgeverij De Eenhoorn: Als ik er ben (verschijnt in februari 2024). Dit is op zich niet nieuw, maar het is het eerste prentenboek dat ik maak zonder Kristof Devos. Dat was even wennen, en toch ook wel een stap. Het betekende dat ik mijn eigen draai vond bij De Eenhoorn, en niet meer ‘meeliftte’ met Kristof.

Ik had dit jaar het grote geluk om samen te werken met twee geweldige Vlaamse illustratrices: Ruth De Jaeger (voor Wonderpaard) en Lies Schroeyen (voor Als ik er ben). Met deze talentvolle en inspirerende vrouwen ga ik nog vaker samenwerken, en daar verheug ik me op!

Een andere nieuwe stap was dat ik eindelijk een stilteretraite heb gedaan, in de zomer. Dat wilde ik al heel lang een keer proberen, en dit was het goede moment. Ik leverde mijn telefoon in en gaf me over aan vijf dagen stil zijn, te midden van een groep mensen. Niet lezen, geen muziek luisteren, in stilte eten. Gierend lachen (en huilen) tijdens lachmeditaties. Allerlei opdrachten en meditatie-oefeningen doen, heel intensief en heel mooi. Door de gangen lopen zonder elkaar te hoeven groeten. In stilte wandelen, als eendjes achter elkaar, zonder andere wandelaars te groeten (en daar dan samen om lachen, als kinderen die een geheim delen). Van tevoren was ik het bangst voor ‘niet lezen’, maar dat bleek ik prima te kunnen en het leverde me ook inzichten op. Mocht jij – lezer – ook twijfelen over een stilteretraite… doen! Ik vond het heel bijzonder. En ik denk dat ik het vaker ga doen. De stilte is helend en verslavend.

Hierboven schreef ik dat ik door schrijven en lesgeven te combineren voor mijn gevoel vaak maar hálf was. Dat kwam ik ook tegen tijdens de stilteretraite. Bij één van de oefeningen mochten we op een leeg vel papier deze woorden schrijven: volledig zijn. We mochten een tijdje naar die woorden kijken en opschrijven wat ze (al of niet) voor ons betekenden. Met lichte tegenzin begon ik eraan, ik vond het een tikkeltje zweverig en die woorden zo gezwollen. Maar toen ik wat langer naar die woorden keek, bleken ze me toch iets te willen vertellen. Daarna mochten we het blad op de grond leggen en met onze voeten op het blad gaan staan, bovenop die woorden. Potsierlijk, ergens. En tegelijk heel bijzonder! Probeer het maar eens… schrijf de woorden op, kijk ernaar en schrijf associaties op, en stap er vervolgens bovenop.

Volledig zijn. Dat wens ik mezelf toe. En jullie ook, lieve lezers.

Gelukkig nieuwjaar!