Claudia Jong

Het jaar is bijna om.
Vorig jaar om deze tijd was ik officieel nog in dienst als docent bij een middelbare school. Nog een paar uur docent Frans. Daarna begon een nieuw jaar, met veel onzekerheid en veel nieuwe kansen.
En 2018 heeft me veel moois gebracht. Een paar hoogtepunten, op werkgebied:
– ik ben Schoolschrijver geworden, wat ik geweldig vond en wat geweldig goed bij mij bleek te passen
– eind september verscheen een nieuw boek met tekst van mij: Max maakt een vriend, gemaakt op uitnodiging van en in samenwerking met de bijzondere en inspirerende tekenaar Kristof Devos
– rond de Kinderboekenweek heb ik mooie schoolbezoeken gedaan en workshops gegeven, wat erg leuk was om te doen
– ik gaf voor het eerst workshops voor volwassenen, heel anders en spannend, en zeker voor herhaling vatbaar
– en ik gaf lessen creatief schrijven op twee basisscholen in Den Haag, waar ik samen met de kinderen iets moois opbouwde en groeide, als docent en als mens. ;-)

In oktober durfde ik eindelijk de sprong te wagen om echt zzp’er/freelancer te worden.
Best eng om het werken in dienstverband los te laten, ook al was dat altijd parttime.
Maar ik heb het gedaan, we zien wel hoe dit verder gaat…
Tot nu toe gaat het goed en het voelt heerlijk.
Laat 2019 maar komen!

Lieve bloglezers, ik wens jullie allemaal een mooi nieuw jaar.
Dat jullie blaken van gezondheid, en dat het beter wordt als het tegenzat met dat blaken.
Dat jullie vol durf en zelfvertrouwen zijn, liefst allebei, maar in elk geval één van de twee.
Dat jullie speels kunnen zijn, vrolijk, bij vlagen zielsgelukkig doordat je jezelf even vergeet.
Dat jullie schaamteloos dansen (niet in je eentje in je kamer, maar te midden van anderen, anders is er geen kunst aan).
Dat jullie soms even zwijgen en kijken, alleen kijken en luisteren.
Dat er avontuur is, in de echte wereld, maar ook in boeken en verhalen.
Dat er veel moois op jullie pad komt, jullie eigen yellow brick roads.
En vooral veel liefde, in welke vorm dan ook.

PS, nagekomen bericht (2 januari): dit blog is niet bedoeld als succesverhaal of als voorbeeld om te volgen. Iedereen die me kent en/of mijn blogs vaker leest weet dat er een hoop misgaat in mijn leven (zoals in zoveel levens), ook op werkgebied. Afgelopen jaar viel het mee, en het lijkt nu zowaar een goede kant op te gaan. Niet zozeer financieel, maar inhoudelijk en qua soort werk. Ik hoop dat ik hier op termijn een redelijke boterham mee kan verdienen, maar het zal waarschijnlijk geen vetpot worden en ik zal het langzaam moeten opbouwen. De sprong naar zzp’en/freelancen maak ik voor een deel uit nood, maar brengt me hopelijk ook dichter bij een manier van werken die bij me past, en dat vind ik belangrijk. Ik kan die sprong wagen doordat ik al uitzicht heb op een paar mooie opdrachten in 2019, doordat er al een basis ligt aan contacten en ervaringen waarmee ik verder kan, en doordat ik een financiële buffer heb. Dat laatste is heel belangrijk en moet ook wel, zonder verzekeringen en met een vriend die ook een eenmansbedrijf in opbouw heeft.
Volg mij dus niet zomaar hierin, mocht je die aandrang voelen en twijfelen. Don’t try this at home!!! ;-) Geef je zekerheden of vaste baan niet zomaar op. En doe dat helemaal niet als je een vette hypotheek/schulden/torenhoge vaste lasten/kinderen/huisdieren/dure hobby’s of gewoonten/behoefte aan luxe (of iets dergelijks) hebt. Doe in dat geval bijvoorbeeld een schaamteloos dansje op z’n tijd, of iets anders uit mijn lijstje hierboven. Of iets wat je zelf bedenkt… Hoe dan ook, veel geluk!