Nederlandse boekpresentatie: Nooit is voor altijd

Omslag Nooit is voor altijd (3D)Na de boekvoorstelling in Vlaanderen komt er ook een Nederlandse presentatie van Nooit is voor altijd, het prentenboek dat ik maakte met illustrator Kristof Devos.

Deze feestelijke presentatie vindt plaats op zondag 17 maart om 14.00 uur, bij KochxBos in Amsterdam.

Je kunt het boek ter plekke kopen en laten signeren of er een opdracht voor iemand in laten zetten. We vertellen over de ontstaansgeschiedenis en laten zien hoe de tekeningen zijn gegroeid in het werkproces. Ik zal een stukje voorlezen, terwijl Kristof tekent.

We zijn blij en trots dat we te gast zijn bij KochxBos. Het is een mooie kans om deze bijzondere galerie te leren kennen. Op het moment van onze presentatie is er werk te zien en te koop van Harma Heikens en één van Nederlands bekendste tekenaars: Peter Pontiac.

 

Posted in Nieuws, Nooit is voor altijd | Tagged , | Leave a comment

Voor Anita

Ik las het blog van een vriendin in de rouw. Eigenlijk is ze een vriendin van mijn moeder, ze maakten vroeger samen poppentheater. Als klein meisje bewonderde ik haar altijd, en dat doe ik nog steeds, omdat ze zo’n lieve, eigenzinnige en bijzondere vrouw is. En die lieve vrouw is nu tot op het bot verdrietig. Ontroostbaar. Omdat haar man is overleden.

In haar blog, getiteld ‘Crocusvakantie en dat soort narigheid’, schrijft ze dat ze er niet meer in slaagt om stoer te zijn, of sociaal wenselijk.

Lieve Anita, ik had laatst in Vlaanderen een gesprek met een man die ongeveer dit zei:

Vroeger was het heel normaal dat een rouwperiode lang duurde, als in een dorp iemand stierf gingen bij het gezin de luiken van het huis minimaal 6 weken dicht en iedereen hield er rekening mee. Rond de begrafenis, en nog lang daarna, waren er allerlei (terugkerende) rituelen. Tegenwoordig mag je na een sterfgeval een paar dagen vrij nemen om de begrafenis of crematie te regelen, en daarna moet je snel weer over tot de orde van de dag. Terwijl rouwen veel langer duurt. Terwijl we er vaker over zouden moeten praten.

Ik vond dat zo mooi. En ik denk dat die meneer gelijk heeft.

Ik stuur je een troostkus. Die niet helpt, maar toch…

Claudia

 

Posted in Persoonlijke berichten | Leave a comment

Nu ook in Nederland

Nooit is voor altijd is in België breeduit op tv geweest en werd gesignaleerd in verschillende boekhandels, zoals de FNAC in Antwerpen, Standaard boekhandels en Limerick in Gent. Maar in Nederland was het nog steeds niet verkrijgbaar… tot gisteren. Het is er nu!

U kunt het bij elke boekhandel bestellen, dan heeft u het met wat mazzel de volgende dag in huis. Misschien ziet u het toevallig liggen, in een boekhandel die het heeft ingekocht. Mocht u het ergens spotten, stuur een foto, daar doet u ons een groot plezier mee. Doe de hartelijke groeten aan de boekhandelaar, van mij, en zeg vooral dat hij/zij een neus heeft voor kwaliteitsboeken. ;-)

Posted in Nieuws, Nooit is voor altijd | Tagged , | Leave a comment

De verzonnen meteoroïde

Vandaag had ik een vreemde gewaarwording. Ik las een nieuwsbericht op de site van de Volkskrant, over een neergestorte meteoroïde in Rusland, en kreeg het gevoel dat het niet echt was. Dat iemand het verhaal had verzonnen en een knap nieuwsbericht in elkaar had gedraaid. Zelfs de foto’s en filmpjes overtuigden me niet…

Ik dacht, laat het even bezinken, dan zakt het wel. Ik weet dat het waar moet zijn. Dat het echt is gebeurd. Maar als ik het nieuwsbericht opnieuw lees, krijg ik datzelfde gevoel.

Verzonnen.

 

Posted in Nieuws, Persoonlijke berichten | Leave a comment

Iedereen beroemd

Gisteravond was Kristof op tv, in het veelbekeken programma Iedereen beroemd, op België Eén. Ik kom ook nog even voorbij, met blosjes van de zenuwen, tijdens de boekpresentatie (zie vorig blog). Het is een kort filmpje, mooi gemaakt. Voor wie nog een keer wil kijken en voor wie het heeft gemist:

Posted in Nooit is voor altijd, Over boeken | Tagged , | Leave a comment

Boekvoorstelling in Deinze

BoekpresentatieDonderdag 7 februari was de presentatie van Nooit is voor altijd bij boekhandel Letters & Co in Deinze, een stad in Oost-Vlaanderen, niet ver van Gent. Als u ooit in de buurt bent moet u zeker langsgaan en de groeten doen aan Lies en Chris, de eigenaren. De winkel is ruim een jaar geleden geopend, en je kunt voelen dat het een plek is waar mensen graag naartoe komen, niet alleen voor boeken.

Kristof en ik hebben verteld over onszelf en over de wonderlijke wijze waarop dit boek tot stand is gekomen. Donderdag zagen wij elkaar pas voor de tweede keer! We hebben het boek gemaakt in nauwe samenwerking, maar op afstand, via mail. Toch is het geen afstandelijk boek geworden. Ik hoop dat ik nog vaker op zo’n intense manier mag samenwerken.

Na ons optreden heb ik mooie gesprekken gevoerd. Volgens mij komt dat door het onderwerp van het boek, het roept veel op. De gesprekken gingen meteen de diepte in en mensen waren zichtbaar geraakt.

Er was een internationaal gevierde en sympathieke altviolist, Paul Declerck, met wie we samen hebben geïmproviseerd. Kristof tekende en was via groot scherm te volgen, ik las voor uit het boek, en Paul speelde viool. Tijdens het lezen probeerde ik in te spelen op de muziek, door tempowisselen, harder of zachter lezen en af en toe pauzeren, zodat je alleen de viool hoorde en Kristof zag tekenen. We hadden dit niet geoefend, het had grandioos mis kunnen gaan… maar gelukkig hoorden we achteraf dat het goed was gelukt.

Om het allemaal nog spannender te maken was er een tv-ploeg die opnames maakte. We kregen microfoons onder onze kleren en ‘kastjes’ op onze rug, en werden gevolgd door een cameraman, een geluidsman en een regisseuse.

Het was een bijzondere avond. Een mooie doop voor ons boek. Voor wie graag plaatjes kijkt is hier een fotoserie te zien. Hopelijk kunnen we ook een presentatie in Nederland organiseren. We houden u op de hoogte.

Het boek ligt in Vlaanderen al in de winkels en is binnenkort ook in Nederland verkrijgbaar. Je kunt het misschien wel alvast bestellen. Vraag maar bij de boekhandel.

 

Posted in Nooit is voor altijd, Over boeken | Tagged , | 5 Comments

Het pakje met het tweede boek

Nooit is voor altijdVandaag kwam eindelijk de postbode, met het pakje waar ik al dagen op zat te wachten. Hij kreeg het met moeite door de brievenbus en had geen idee wat erin zat. Een grote bubbeltjesenvelop met daarin, verpakt in bruin papier, mijn tweede boek.

Het blijft gek om iets waar je zo lang aan hebt gewerkt opeens in de vorm van een boek te zien. Het is een beetje onwerkelijk. Ook de tweede keer. Het went dus niet. Gelukkig maar.

 

Posted in Nooit is voor altijd, Over boeken | Tagged | Leave a comment

Nooit is voor altijd: de boektrailer

Het nieuwe jaar begint goed.

Gisteravond hoorde ik van Kristof dat ons boek Nooit is voor altijd klaar is en bij de drukker ligt te wachten. ‘Ga er nú heen!’ riep ik. Maar dat gaat niet… Kristof wordt gevolgd door een filmploeg van de Vlaamse televisie en hij heeft beloofd dat hij de boeken maandag pas zal halen, zodat ze kunnen filmen op het moment dat hij het boek voor ‘t eerst in handen krijgt. Ik ben daar helaas niet bij en zal rustig moeten wachten op de postbode…

De boeken die Kristof maandag gaat halen zijn ook voor degenen die het al hebben besteld via zijn website, 60 mensen! Het zijn voornamelijk bestellingen uit België, slechts vijf uit Nederland, waarschijnlijk doordat ik er niet zoveel reclame voor had gemaakt. Kristof voegt een extra tekening toe in die boeken, en hij mag dat dus 60 keer doen, een flinke klus! Hij verwachtte hooguit rond de twintig bestellingen. Waarschijnlijk is om die reden de voorbestel-mogelijkheid stopgezet: wegens overweldigend succes. Wat ik grappig vind, is dat Kristof (om de verzendkosten laag te houden) de Nederlandse bestellingen in Nederland gaat posten, over de grens. Ik zie dat helemaal voor me… het klinkt als een clandestiene actie, terwijl het dat natuurlijk niet is.

Voor wie meer wil lezen over het boek en het ontstaansproces, is hier een link naar alle blogberichten van Kristof, en mijn verzamelde berichten over Nooit is voor altijd vind je hier.

Maar nu, de titel van dit blog. Kristof heeft -met hulp van vrienden- een prachtig filmpje gemaakt voor ons boek. En dat mag ik vandaag aan jullie presenteren. Hier is het:

Posted in Nieuws, Nooit is voor altijd, Over boeken | Tagged , | 1 Comment

Het jaar 2013

Lieve lezer,

Ik wens je een goed jaar. Nee, dat is te karig.

Als je hier vaak komt kijken en mijn blog trouw leest wens ik je een extra mooi jaar, met een gouden randje. Ik beloof dat ik af en toe iets moois voor je zal posten en je minimaal één keer zal doen glimlachen.

Als we elkaar nooit hebben ontmoet en nooit zullen ontmoeten, dan wens ik je een jaar vol mooie, stille, heimelijke, overzeese, intercontinentale, virtuele ontmoetingen.

Als je me hebt gegoogeld uit nieuwsgierigheid (hopelijk valt het niet tegen), wens ik je een jaar vol boeken, vragen en onbekenden die je nieuwsgierigheid zullen aanwakkeren en ook veel mooie antwoorden, die je honger naar kennis en verhalen alleen maar zullen vergroten.

Als je hier per ongeluk terechtkwam, doordat je googelde op “ree” of “tijger” of  “kaas willem elsschot” of “zelf stucen” of “jozef in de tuin” of “opnieuw beginnen met je vriend”, en eigenlijk niet van plan was ooit terug te komen… dan wens ik je respectievelijk een succesvolle spreekbeurt of werkstuk, een mooie leeservaring, een perfect glad gestucte muur, een (eindelijk) verkocht huis en een vurig liefdesleven.

Ik wens iedereen, zonder onderscheid des persoons, een jaar dat niet onopgemerkt voorbij zal gaan, dat steeds opnieuw zal verrassen en veel momenten van ontroering en vrolijkheid zal brengen. En ik zeg er meteen bij: waarschijnlijk moeten we dit zelf doen. Laten we niet wachten tot ‘het jaar’ iets doet.

 

2013

 

Posted in Persoonlijke berichten | 1 Comment

De laatste dagen van het jaar

Ik maak me zorgen… kerst is voorbij, oud en nieuw nadert, en ik ben eigenlijk nog niet echt melancholisch geweest. Hoe kan dat? Rond deze tijd heb ik daar altijd last van. Waarom nu niet? Er is reden genoeg voor melancholie, me dunkt! Gisteravond bij het haardvuur hebben we geconstateerd dat er betere jaren zijn geweest, voor ons persoonlijk. En buiten onze kleine levens is er ook vanalles mis. Er is genoeg ellende in de wereld, aan ellende geen gebrek. Er is altijd wel iets om je zorgen over te maken of om verdrietig van te raken. Ik laat de schietpartijen, oorlogen en natuurrampen even buiten beschouwing, omdat ze te groot zijn. Een voorbeeld: onze kunst- en cultuursector wordt hard getroffen door visieloze bezuinigingen. Dat is iets wat mij steeds opnieuw bedroefd maakt, omdat het laat zien hoe weinig gevoel voor schoonheid Nederlanders hebben. En kunst is het enige dat ons kan verwarren en troosten. Troosten, ja. Er zijn het afgelopen jaar weer veel mensen doodgegaan. Niet in mijn directe omgeving, maar toch voelbaar dichtbij. Het is droef. De dood zit ons altijd op de hielen. En daarbij is het nog steeds crisis. Een crisis die in niets lijkt op de zwart-witfoto’s van de crisis in de jaren dertig, maar toch. Crisis. Omdat er minder winst wordt gemaakt en veel mensen werkloos raken. En ik ben nota bene zelf werkloos! Oké, op het schrijven na, maar daarmee verdien je (ik althans niet) geen inkomen, hooguit een aanvulling. Dus allez, vooruit, kom op, ik praat me schor, redenen te over, laat kómen die melancholie…

Het lukt niet. Zelfs niet met een beetje persen.

Misschien komt het door het einde van de wereld, dat niet doorging. Daardoor waren we stiekem toch even opgelucht, al geloofden we er ab-so-luut niet in. In december is er wereldwijd gefantaseerd over het einde van de wereld. En het is goed mogelijk dat dit soort fantasieën een opkomende melancholie verdrijft. Wie weet is de-einde-van-de-wereld-fantasie een doeltreffend medicijn bij een heleboel kwalen, dat zou iemand eens moeten onderzoeken.

Misschien is er in mijn leven toch teveel leuks gebeurd het afgelopen jaar. Dat zit er dik in. Dat ik die dingen over het hoofd zie. En dat mag natuurlijk niet! Ik ga meteen wat hoogtepunten van 2012 verzamelen, om ze niet te vergeten: ik ben 40 geworden en er lag schaatsijs toen dat gebeurde, ik heb een mooie prijs gewonnen met mijn boek Wolfje, ik ben begonnen met de studie Franse taal en cultuur, en ik heb met veel plezier gewerkt aan het tweede boek over Wolfje en aan een prentenboek dat in januari komend jaar gaat verschijnen. Dat is toch allemaal niet verkeerd. Nog los van andere mooie dingen. Zoals dat ik nog steeds verliefd ben (om maar iets te noemen).

Ik ben waarschijnlijk te gelukkig om melancholisch te zijn. Maarrr,  je weet het nooit. Het jaar is nog niet om…

Ik wens u alvast een mooi oud en nieuwfeest!

 

Posted in Persoonlijke berichten | Tagged | Leave a comment