Dit is mijn uitzicht. Als ik achter mijn bureau zit te schrijven, en ik draai mijn hoofd naar links, dan zie ik deze boom. Ik hou van bomen. Ik vind het fijn als er een grote boom voor mijn huis staat, voor het raam. Deze boom staat precies goed. We wonen op de tweede etage en daardoor lijkt het net of we in een boomhut wonen… gelukkig wel een boomhut met verwarming, een douche, een koelkast en een gasfornuis!
Het is volop herfst en dan zijn bomen op hun allermooist. Als je nu in het bos wandelt, val je van de ene verbazing in de andere. Ik krijg dan altijd zin om te schilderen, maar daar begin ik niet aan. Ik schrijf liever. Als ik ga schilderen wordt het nooit zo mooi als de echte bomen.
Nog een herfstfoto van ‘onze’ boom, dit keer door het open raam:
Mooi zeg, zo’n grote boom voor je raam. In de herfst verbaasd het mij altijd zo dat de ene boom al zijn blaadjes nog heeft en een andere boom al kaal is.
leiverd, jij schildert zo prachtig met woorden en zinnen ……
prachtige bossen met mooie verhalen….
Dank je, mama. <3
Henriette, dat heb ik nou ook!
Kunnen we ergens opzoeken hoe dat zit?
De boom voor mijn raam is nu trouwens een stuk kaler, na die nacht met die harde wind, laatst…