Op 3 april 2017 vroeg Kristof Devos of ik opnieuw een boek met hem wilde maken.
Of ik de tekst wilde schrijven voor een prentenboek over vriendschap, met twee jongetjes: Max en Morris. Hij vertelde me zijn verhaalidee en het sprak me aan, dus ik zei ja. Dezelfde dag nog mailde hij me een storyboard, met grove schetsen van de tekeningen en het verhaal. En toen waren we begonnen…
Vandaag, 20 september 2018, anderhalf jaar later, kon ik bij de overburen een pakje ophalen. Een kartonnen doos, verstuurd door uitgeverij De Eenhoorn, met daarin 10 auteursexemplaren van het boek Max maakt een vriend. Mijn derde boek.
Kinderen op scholen vragen altijd of ik beroemd ben, en of ik veel verdien met mijn boeken. Dan moet ik ze teleurstellen, als kinderboekenschrijver word je niet snel rijk en beroemd. Maar dit: samen met een tekenaar heel lang werken en praten en schaven, opnieuw en opnieuw, tot het boek helemaal goed is, zo mooi mogelijk.
En dan, op een dag, je eigen boek vasthouden… erin bladeren, eraan ruiken.
Dat is pure magie.
Honderdmiljoen keer beter dan rijk en beroemd zijn.
Gefeliciteerd! Goed dat je iets hebt gedaan waar je een passie voor hebt.
Niets is leuker dan iets doen in het gebied waar je een passie voor hebt:)