Ik lijd al dagen aan ernstige bewegingsarmoede, doordat ik twee papers moet afmaken en uren zit te denken en te schrijven (toch schrijven!)
Ik moest even wandelen van mezelf, en liep langs het water. Beetje zonlicht vangen. Afgedankte kerstbomen spotten.
Tijdens dat rondje kwam ik twee keer dezelfde vrouw-met-hond tegen.
De eerste keer zei ik ‘hallo’. De tweede keer aarzelde ik… en wilde zoiets zeggen als ‘herhallo’, maar dat bestaat niet.
En toen miste ik Frankrijk weer even. Daar hebben ze een woord voor als je iemand twee keer (of vaker) op een dag tegenkomt: Rebonjour.
Wat her-goeiedag betekent, en ook ‘hé grappig, we komen elkaar weer tegen!’
Het is spreektaal en wordt vrij vaak gebruikt, soms met de toevoeging: La troisième fois qu’on se croise, on boit un verre! (Als we elkaar een derde keer tegenkomen, drinken we een glas!)
Gelukkig ben ik de vrouw-met-hond geen derde keer tegengekomen…
PS: Over woorden verzinnen gesproken, ik dacht dat ik ‘bewegingsarmoede’ zelf verzon, maar dat blijkt een bestaande aandoening te zijn. Daar heeft het Nederlands dan wèl weer een woord voor.