Een dag niet douchen

We zijn nog steeds bezig met verbouwen. In het weekend hebben we de hal geschilderd, dat is fijn werk, dit keer gelukkig wel. Maar naar volgende week leven we toe met een zekere huiver. Dan beginnen we aan de Klus-der-Klussen: de badkamer. Eigenlijk is het vooral Klus-der-Klussen vanwege de druk die erop staat, we zullen namelijk een tijd zonder douche moeten leven. Daar zien we enorm tegenop. Klussen en niet-kunnen-douchen is geen gelukkige combinatie. Zeker niet, als je daarbij ook nog moet werken. U begrijpt wat ik bedoel…

Vroeger wist men niet beter. Mijn ouders gingen in een zinken teil, om de beurt, met broertjes en zusjes. En dat slechts één keer per week. We zijn tegenwoordig vreselijk verwend. Er zijn douchecabines te huur, voor degenen die echt niet zonder kunnen. Maar ik wil dat niet. Ik wil het proberen. Het is tijdelijk. Als ze het vroeger konden, dan moet het ons ook lukken. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik ga washanden kopen, lekker ouderwets. En dan gaan we gewoon klooien bij de wasbak in de keuken. We halen, zoals dat zo mooi heet, een natte lap door de oksels. Ik oefen nu soms al met een dag niet douchen. Gaat best. Goed te doen. Ik heb nog geen opmerkingen gekregen over eventuele overlast. Niemand ziet het aan je. En na een dagje zonder douche ruik je eigenlijk best lekker. Naar mens. Probeer maar.

Maar een week, of twee weken, dat is andere koek. De douche moet zo snel mogelijk af. En tegelijk moet hij goed in elkaar zitten, we mogen ons niet overhaasten. Hij mag niet lekken natuurlijk, om maar wat te noemen. En hij moet mooi worden. We hebben de nieuwe douchebak al binnen en die is ongelofelijk… ik heb zelden zoiets moois gezien. Ik verheug me er nu al op. En ondertussen geniet ik dubbel van het douchen, ook al is het in een halve bouwval. Ik zal even een fotootje maken, dan krijgt u een idee. Dit is vóór. Na komt misschien later…