Ik las dat Kees van Kooten een bundel met haiku’s publiceert: ‘575 Haikoots’, en kwam terecht bij dit interview in Trouw, waarin hij een minicollege haiku-schrijven geeft.
Eerder schreef ik zelf haiku’s, en ik gebruik deze poëzievorm graag in lessen creatief schrijven aan kinderen, omdat de vorm (drie regels) en het aantal lettergrepen (5-7-5) houvast geeft.
Goede gedichten schrijven is hondsmoeilijk. Hoewel ik wel ‘s een gedicht schrijf en mijn teksten vaak iets poëtisch hebben, zie ik mezelf niet als dichter. Haiku’s schrijven is eigenlijk een hobby. Ik vind het leuk om te doen, en soms lukt een haiku best goed.
Bij het schrijven van toneelteksten of tekst voor prentenboeken kies ik ook vaak voor eenvoud, voor woorden weghalen, tot het goed is. Haiku’s hebben een lichtheid die me bevalt. Je beschrijft iets kleins en eenvoudigs, dat tegelijk heel ruim en groots kan zijn.
Na het lezen van het interview met Van Kooten kreeg ik weer zin en schreef ik een serie haiku’s over mijn ervaringen als docent op afstand, in deze periode van quarantaine. Leraren en leerlingen herkennen de situatie vast, en misschien ook sommige beelden (want we zijn minder uniek dan we denken). Geen idee trouwens, of je haiku’s in serie mag schrijven, met een langer doorlopend verhaal?
Het gaat over lesgeven via videoconference, waarbij docent en leerlingen contact hebben via webcam en beeldscherm (ik beschreef hier hoe dat werkt).
En het gaat over mijn leerlingen uit de tweede klas op een middelbare school, die me de afgelopen tijd een inkijkje gaven in hun kamers en hun leven (in ruil daarvoor zagen ze mijn hoofd, mijn boekenkast, mijn kat en wat Franse grammatica).
Ik post de serie hieronder… dus wie jeuk krijgt van haiku’s moet NU stoppen met lezen.
Docent op afstand
Lessen op afstand
Leerlingen in hun kamers
Dichterbij dan ooit
De drukke jongen
Met achter zich een gitaar
Opeens verlegen
Ik vraag een leerling
Wat zijn dat voor medailles?
‘Roeien’ zegt hij trots
Meisje met huisdier
Haar cavia Kruimeltje
Ze houdt hem omhoog
Wat is dat voor sjaal?
‘Ajax natuurlijk, mevrouw’
Discussie barst los
Jongen in cockpit
Professionele headset
‘Voor gamen’ zegt hij
Op haar telefoon
Laat ze me haar vriendin zien
Leuk droste-effect
Jongen op zijkant
Zegt ‘het moet maar even zo’
Ik kantel mijn hoofd
Meisje met raskat
Grote kamer met vleugel
Haar ouders niet thuis
Hij gaapt uitgebreid
Wist niet dat hij in beeld was
Maar ik zag het toch
Ik praat voor een lens
Weet niet of ze me horen
Aan de overkant
Soms opeens een vraag
En de stem van een leerling
Ze horen me toch
Kon je het volgen?
Het meisje laat haar schrift zien
Aantekeningen
Hoe lang duurt dit nog
Vraagt een stem ongeduldig
Niet lang meer, zeg ik
Klein geluksmoment
Een leerling die een mail stuurt
Hoe gaat het met u?
Docent op afstand
Geeft les zonder leerlingen
In pyjamabroek