Claudia Jong is geboren in Den Haag (1972), maar groeide op in Zuid-Limburg. Na wat omzwervingen (ze woonde drie jaar in Parijs en twaalf jaar in Amsterdam) woont ze nu weer in Den Haag.
Ze studeerde Jeugdwelzijnswerk (HBO-J) in Maastricht en volgde twee acteursopleidingen: Cours Florent in Parijs en Het Collectief in Amsterdam.
In het laatste jaar van haar acteursopleiding schreef ze een dialoog voor medestudenten en (her)ontdekte het schrijven, waar ze zich meer op ging richten.
Ze volgde schrijfcursussen en -workshops, waaronder twee cursussen Scenarioschrijven en in 2001 de cursus Kinder- en jeugdliteratuur door Joke van Leeuwen, bij ‘t Colofon (later De Schrijversvakschool).
In 2003 stuurde ze een tekst in voor toneelschrijversfestival Hollandse Nieuwe en won de Hollandse Nieuwe Juniorprijs.
Vanaf dat moment schreef ze toneelteksten voor kinderen en volwassenen, zoals Vuurtorenwachter, een monoloog die te zien was op het Oerol festival.
Behalve voor theater schreef ze artikelen en interviews voor de culturele sector.
In 2011 verscheen haar eerste kinderboek: Wolfje.
Een leesboek met illustraties van Kees de Boer, dat in 2012 werd bekroond met de Hotze de Roosprijs.
Terwijl ze aan een studie Frans was begonnen, volgde in 2013 haar eerste prentenboek: Nooit is voor altijd, in samenwerking met tekenaar Kristof Devos die het concept bedacht.
Deze samenwerking beviel zo goed, dat ze nog twee prentenboeken maakten: Max maakt een vriend en De wind en wij (later ook vertaald in het Frans: Le vent et nous).
In 2023 verscheen bij uitgeverij Querido een vrolijk Tijgerlezen-boek voor beginnende lezers: Wonderpaard, geïllustreerd door Ruth De Jaeger, met wie ze ook een kort verhaal maakte voor de bundel Tijgers lezen.
In 2024 verschenen drie titels van haar hand bij uitgeverij De Eenhoorn: het prentenboek Als ik er ben met illustraties van Lies Schroeyen, een luxe heruitgave van het succesvolle prentenboek De wind en wij en een nieuw leesboek met illustraties van Leen Huysmans: De jongen die verdween in een game.
Sinds 2018 is ze Schoolschrijver en zet ze zich actief in voor leesbevordering.
Als schrijver bezoekt ze scholen, pabo’s, boekhandels, bibliotheken en festivals, om kinderen, ouders en leraren (in opleiding) voor te lezen en te inspireren.
prijzen 2012 Hotze de Roosprijs (beste debuut) voor Wolfje. Jury: kinderen van 16 basisscholen. 2007 Winnaar Esta Dialoogwedstrijd. Jury: Kim van Kooten (1e ronde) + publiek (finale). 2003 Hollandse Nieuwe Juniorprijs, voor eenakter Have you ever slept on your mother’s grave?
Studies en parttime beroepen naast het schrijven:
Ruim acht jaar (2004-2012) werkte ze als boekverkoper bij verschillende boekwinkels in Den Haag (Verwijs) en Amsterdam (Orlando en International Theatre and Film Books).
Toen door de opkomst van internetwinkels een flink aantal boekwinkels de deuren moest sluiten, richtte ze op facebook de pagina ‘Red de boekwinkel’ op, later omgedoopt tot ‘Leve de boekwinkel’. Op deze pagina post ze af en toe berichten over boekwinkels.
Van 2012 tot 2015 studeerde ze Franse taal en cultuur aan de Universiteit Leiden, behaalde een tweedegraads lesbevoegdheid en vervolgde haar studie met de master Literary studies: French literature and culture (MA diploma in 2019). Van 2016 tot 2023 werkte ze als docent Frans bij verschillende middelbare scholen.
Op dit moment richt ze zich volledig op schrijven en leesbevordering.