Breken en opnieuw beginnen

Vriendin J. vroeg gisteren: ‘Ja, maar hoe gaat het met jou, los van het klussen?’ Ik antwoordde: ‘Er is even niks anders, los van het klussen.’

Dat is niet helemaal waar, er gebeuren heus wel andere dingen, maar alles staat op dit moment toch in het teken van klussen. Zelfs ziek zijn.

Een week geleden kreeg ik bronchitis en moest een paar dagen evacueren naar m’n moeder. Je kunt niet ziek in bed liggen, terwijl het hele huis op z’n kop staat. Er liepen mannen in huis, die met klonten onder hun schoenen overal doorheen klosten. Tijdens echte verbouw-klussen bestaan er geen deuren of privéruimtes, zeker niet in een huis met één etage. Normaal kan ik er wel tegen. Normaal kan ik doen alsof ik er tegen kan. Maar als je ziek bent kun je niet doen alsof. En dus moest ik een paar dagen weg, tot het ergste voorbij was.

Ik vond het vreselijk om niet te kunnen meedoen met breken en slopen. Klussen is niet altijd even leuk, maar ik heb ontdekt dat ik erg hou van slopen en sjouwen met puinzakken. Het is bevrijdend. Een grote container voor de deur, met een breekijzer alles losbreken wat vastzit en de brokstukken het huis uit dragen. Zak voor zak. Je mag me er ‘s nachts voor wakker maken. Het heeft één nadeel: bouwstof. Dat is van de stoffen de allerergste. Het kruipt onder dichte deuren door en bedekt alles met een dun grijs poederfilmpje. Je kunt er niks tegen beginnen. Bouwstof wint altijd. Het is de koning der stofsoorten. Het enige dat helpt is natte doeken. En opnieuw natte doeken. Net zolang tot de koning zich overgeeft. Hij blaast nog een laatste wolkje in je gezicht en sterft, grijnzend, in het harnas.

Breken en opnieuw beginnen. Buiten een container vol puin. Binnen een vers gestucte muur. Grijs. Nat nog. Leeg, als een leeg vel papier.

Mijn moeder vroeg of ik het opnieuw zou doen, verbouwen, als ik van tevoren had geweten wat het inhield. Het antwoord is ja. We leven nu al bijna twee jaar in een bouwplaats. Tussen oud en nieuw in. Het onaffe is verslavend. Misschien ga ik het nog missen.

 

This entry was posted in Over klussen. Bookmark the permalink.

4 Responses to Breken en opnieuw beginnen

  1. Jowi says:

    Vriendin J. zegt: ziet er goed uit! En soms een beetje water sprenkelen. Tegen t stof.

  2. admin says:

    Ha lieve vriendin J! Maar niet op het stucwerk sprenkelen, dat moet juist zo snel mogelijk droog. De ventilator draait overuren. ;-)

  3. rt says:

    jullie zijn dapper! Val niet in een gat….na het klussen….gewoon gaan genieten van alles wat jullie gemaakt hebben en helaas voor jullie: in een oud huis ben je nooit echt klaar ….of is dat een troost?

  4. admin says:

    Ik denk niet dat we in een gat gaan vallen… en volgens een Chinees gezegde moet je huis nooit af raken, dus dat is alleen maar goed. We zijn hoe dan ook gek op ons oude huisje.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.