Het verzoek van meneer Devos

www.kristofdevos.com

Een tijd geleden kreeg ik via twitter dit bericht: ‘Dag MevrouwCJong, nu we toch al een tijdje elkanders volgers zijn zou ik u graag bij deze uitnodigen om samen met mij een kinderboek te maken. Hebt u tijd en zin om dit verder te bespreken?’ Ik kende de afzender niet. Kristoftekent heette hij, op twitter. In het echt heet hij Kristof Devos. Nieuwsgierig ben ik zijn tweets en website gaan bekijken, en ik was blij verrast, ik vond zijn tekeningen mooi. Erg mooi zelfs. Dus ik heb geantwoord. Het balletje is gaan rollen.

Ik had het nog nooit gedaan, tekst schrijven voor een prentenboek. Kristof liep al lang met een idee voor een boek dat hij wilde maken, over een gevoelig en persoonlijk onderwerp. Ik ga nog even niks over de inhoud zeggen, dat komt later wel. Het gaat me nu even om het proces. Hopelijk is het voor jullie toch te volgen. Ik vond het een eer dat Kristof me vroeg om de tekst te schrijven, en tegelijk vond ik het doodeng, juist vanwege het onderwerp. Wat als ik er niet in zou slagen het goed te verwoorden? Ik zou het vreselijk vinden om het te verknallen. Of erger: een tekst schrijven die wel aardig is, maar nèt niet de kern raakt. Bovendien mocht de tekst niet onderdoen voor zijn tekeningen. Maar de woorden mochten de tekeningen ook niet in de weg zitten. En trouwens, hoeveel tekst mag een prentenboek eigenlijk hebben? Zo weinig mogelijk. Daar ben ik goed in, dacht ik. Maar toen ik ging schrijven kwamen er lappen tekst uit. Veel meer dan de bedoeling was. Minder ging niet.

Afgelopen week heb ik tekst ingeleverd, tegen een uur of twee ‘s nachts. De volgende dag kreeg ik meteen een reactie. Kristof was erg blij, en zelfs ontroerd, een pak van m’n hart. Hij mailde: ‘Je hebt het verhaal geschreven dat ik niet op papier kreeg.’

Ik krijg niet dagelijks een uitnodiging om samen een boek te maken. En dit vond ik heel bijzonder, deze ontmoeting. Volgens mij wordt het een heel mooi boek, ik ben er nu al trots op. Als het zover is, zijn jullie de eersten die het horen, beloofd.

Ga kijken naar de tekeningen op het blog van Kristof Devos. Lees ook zijn bio en dit interview.

PS: Als cynici zeggen dat social media slecht zijn, moet je ze niet geloven.