Ik ben er weer. Terug van een lange boswandeling, lees: vakantie (zie vorig blog).
Hopelijk heeft u een mooie zomer gehad en bent u klaar voor de herfst. Die schijnt al voor de deur te staan, trappelend in zijn rubber laarsjes, met zijn zuidwester.
Morgen ga ik naar school. Ik ging al naar school, maar nu ga ik -binnen die school- opnieuw naar school. Het zogenaamde Droste-effect. Ik ga leren hoe je moet (of kunt, of zou moeten) lesgeven. Met andere woorden: stagelopen op een middelbare school. Vandaag hadden de leerlingen hun eerste dag na de vakantie, en ik was er ook. Het krioelde van de kinderen (sommige verrassend klein) met dozen of stapels boeken (allemaal groot en zwaar). Ik had verwacht dat het beangstigend zou zijn, vraag me niet waarom. Maar dat viel mee.
Er liepen weinig alternatievelingen door de gangen. Ik zag één meisje met zwarte kleren die in de verte deden denken aan new wave en punk. Voor zover ik op kleren heb gelet. Eigenlijk heb ik daar niet echt op gelet… maar door een gesprek over kleren werd ik teruggeworpen naar mijn eerste middelbareschooldag. Lang, lang geleden, toen ik met panterbroek en getoupeerd haar de kantine binnenliep. En dat klinkt stoerder dan het was.
Vorige week, in een les over lesgeven, moesten we antwoorden op de vraag of we een leuke middelbareschooltijd hadden gehad. Ik stak mijn hand niet op, de niet-opstekers waren in de minderheid. Mijn school was best leuk, maar de puberteit niet. Geen leuke tijd. En tegelijk de meest intense.
Morgen vroeg op. Om 8 uur begint de eerste les, en ik mag al eerder naar binnen omdat ik nu aan de andere kant sta. Ik zal brugklassers zien binnenkomen, die hun allereerste les gaan krijgen op hun middelbare school. Gelukkig heb ik geen tijd om daar sentimenteel over te gaan zitten doen, ik moet vanaf de eerste minuut keihard observeren. Hoe begin je een les? Goede vraag.
Met vlinders in je buik.
Wauw!