Ik ben opgegroeid in Limburg, in de stad Geleen. Ik wilde zeggen ‘het kleine stadje’, maar misschien is dat een belediging. In Geleen had je vroeger een van de belangrijkste muziekfestivals -Pinkpop- dus dan mag je jezelf met recht een stad noemen. De buurt waar ik opgroeide heette Geleen-Zuid en het dichstbijzijnde winkelcentrum heette Zuidhof. Zo heet het nog steeds. Wij deden daar onze boodschappen. Kinderen kregen een plakje boterhamworst bij de slager. En hoewel de meeste dingen steeds maar veranderen, zijn er gelukkig ook dingen die blijven. Zoals deze boekwinkel (zie foto) op een hoek in het winkelcentrum. De naam is veranderd, dat wel. Vroeger was het Boekhandel Spanjaard, nu is het Boekhandel Dit & Dat. Maar het is nog steeds een boekwinkel, en dat is bijzonder, zeker in deze tijd! Nog maar kort geleden moest Boekhandel Krings in het centrum van Geleen zijn deuren sluiten, en bij veel boekwinkels in Nederland gaat het niet zo goed op dit moment. Daarom ben ik blij te zien dat deze winkel er nog is. De eerste boekwinkel die ik als kind leerde kennen en waar ik (met wat hulp van mijn moeder) mijn eerste boeken kocht. Vaak gingen we naar de bibliotheek, maar soms kochten we een boek, bij Boekhandel Spanjaard. Een paar van die boeken staan nog steeds in mijn boekenkast…
En nu ligt daar, in de boekwinkel waar ik als kind al kwam, mijn eigen boek Wolfje in de etalage. Met daaronder een groen bordje waarop staat: Geleense schrijfster. Dat vind ik ontroerend. En het is waar, ook al ben ik er niet geboren. De plek waar je als kind opgroeit vergeet je nooit. Net als je eerste boekwinkel.
Tjeetje kreeg ik nou al weer kippevel. Wat een leuk stukkie weer.